|
 |
Medycyna
|
 |
|---|
  |
Strona 1 z 1
|
Kabushi
Szarru-kin
::: 6193 :::
STEAM_0:0:11060447
wiek: 40
|
2017.03.12 Ile można przeżyć po przeszczepie serca? :: LINK ::
"30 lat temu została przeprowadzona pierwsza w ZSRR transplantacja serca. Jak powstawała transplantologia organów w ZSRR wspomina portal Gazieta.ru.
ZSRR był poważnie opóźniony w stosunku do światowej transplantologii, czemu winne było prawodawstwo i brak ośrodków transplantologicznych. Władze państwa uznały za sprzeczne z radziecką moralnością stwierdzenie śmierci mózgu jako podstawy dla pośmiertnego dawstwa, pisze Ilja Gomyranow w artykule „Serce w prezencie”. W rezultacie, sytuacja z przeszczepami zaszła w ślepy zaułek: wątrobę, serce i płuca można było pobrać tylko od dawcy z bijącym sercem, a tego zrobić nie wolno było.
Dopiero w 1987 roku, kiedy śmierć mózgu zaczęto uważać za przyczynę śmierci człowieka, dosłownie kilka miesięcy później zasłużony chirurg Walerij Szumakow mógł przeprowadzić pierwszą w ZSRR operację przeszczepu serca. Pacjentka nazywała się Aleksandra Szalkowa. Po przeprowadzonej operacji przeżyła 8,5 roku.
„Pierwsza operacja przeszczepu serca, którą wykonał Walerij Szumakow, ma bez wątpienia znaczenie historyczne, ponieważ wszystkie analogiczne próby do tego czasu (a było ich kilka) zakończyły się tragicznie” – wspominał potem przeprowadzoną operację chirurg Leo Bokerija.
Na świecie pierwszą tego typu operację przeprowadzono dwadzieścia lat wcześniej. Chirurg Christiaan Barnard w szpitalu Groote Schuur w Kapsztadzie pomyślnie dokonał przeszczepu serca w 1967 roku handlowcowi Louisowi Washkansky’emu od kobiety, która zginęła w wypadku samochodowym. Po operacji Louis Washkansky przeżył tylko 18 dni i zmarł na zapalenie płuc i w rezultacie odrzucenia nowego organu. Drugi pacjent przeżył 19 miesięcy, a Christiaan Barnard zdobył światową sławę. Sam Barnard za swojego nauczyciela uważał radzieckiego naukowca eksperymentatora Władimira Demichowa, nazywał go również „ojcem światowej transplantologii” i przyjeżdżał do niego do Związku Radzieckiego, a także dzwonił dzień przed operacją, aby otrzymać porady.
— „Właśnie Demichow w 1962 roku zrealizował pierwszą na świecie operację przeszczepu serca wraz z płucami psu, co stało się światową sensacją i pozwoliło na przeprowadzenie podobnych operacji ludziom. Monografia „Przeszczep życiowo ważnych organów w eksperymencie” wydana w 1960 roku od razu była przetłumaczona na kilka języków i wydana w Berlinie, Nowym Jorku i Madrycie” – pisze Gazeta.ru.
Obecnie przeszczepy serca są niemal rutynową operacją. Kolejność działań została opracowana do najdrobniejszych szczegółów, łącznie takich operacji przeprowadza się do 3800 tysięcy rocznie. Znane są przypadki, kiedy pacjenci po przeszczepie żyli ponad 20 lat. Rekordzistą został Amerykanin Toby Husman, który przeżył po operacji serca 30 lat i zmarł na raka skóry.
............................................
Nie Mar 12, 2017 11:33 pm
|
|
  
|
Kabushi
Szarru-kin
::: 6193 :::
STEAM_0:0:11060447
wiek: 40
|
2021.02.04 Transplantologia czyli jak to z tymi definicjami było...
Kłopoty z surowcem
W umownym momencie narodzin transplantologii w 1967r :: LINK :: (choć próby i sukcesy były już wcześniej 1954 :: LINK :: , 1966 :: LINK :: lekarze ) lekarze, a właściwie głównie biznes który natychmiast zaczął się przy tej okazji kręcić, zaczął borykać się z brakiem odpowiedniego surowca.
Początkowo słabo poznane funkcje układu immunologicznego skutkujące odrzucaniem przeszczepów, dodatkowo hamowały rozwój transplantologii. Jednak już w końcu lat 60tych pojawienie się leków immunosupresyjnych umożliwiło dynamiczny rozwój tej dochodowej gałęzi medycyny.
Kiedy można...
Pomimo tego, że szczególnie ostatnimi czasy temat jest bardzo szeroko dyskutowany, to bardzo trudno znaleźć prostą odpowiedź na pytanie: jak szybko po stwierdzeniu śmierci można pobrać organy od dawcy, znaczy jak szybko można (czy raczej trzeba) przystąpić do krojenia denata, żeby jego ograny nadawały się do przeszczepu? Mówi się o zgodzie lub jej braku na zostanie dawcą, mówi się które organy można przeszczepiać, podaje się ile czasu dany organ może przetrwać poza organizmem itd. itp. ale nigdzie nie jest podana ta jedna informacja. Dlaczego?
Dwa pewniaki?
Aby nieco rozjaśnić tą zawiłą kwestię do naszych dalszych rozważań możemy wprowadzić kilka pewników. Znaczna część narządów czy tkanek do przeszczepu, ze względu na wystąpienie w nich pewnych nieodwracalnych procesów nie mogą być podbierane ze zwłok. Organy, tkanki i komórki muszą bowiem być bez przerwy zasilane życiodajnymi substancjami dostarczanymi przez krew. Oficjalnie również nie mogą być także pobierane (poza nielicznymi wyjątkami) od ludzi żywych. Sytuacja wydaje się beznadziejna? Niekoniecznie...
Otóż z perspektywy zgodności z prawem kluczowa stała się odpowiedź kiedy właściwie można uznać kogoś za osobę zmarłą.
Kreatywna definicja
Ogromne finansowe ciśnienie sprawiło, że rzesze uczonych i specjalistów zaczęły pochylać się nad tym jakże palącym problemem. Od razu też poczyniono wstępne ustalenia - aby ruszyć z miejsca konieczne będzie nowatorskie podejście do samej definicji śmierci.
Wkrótce też (w 1968r. w tzw. deklaracji z Sydney :: LINK :: ) światło dzienne ujrzała nowoczesna i postępowa tzw. nowa definicja śmierci, którą zastąpiono definicję tradycyjną, czyli ciemnogrodzką, która głosiła, że śmierć człowieka następowała w momencie ustania wszelkiej czynności oddechowej oraz krążenia, przy czym za dokładny moment śmierci zazwyczaj uznawano ostatni oddech lub częściej ostatnie wysłuchane uderzenie serca (łac. cor ultimum moriens).
Skoro, dowodzili naukowcy, rozwój technik reanimacyjnych i anestezjologicznych umożliwia podtrzymanie wentylacji płuc i krążenia metodami sztucznymi, nową podstawą uznania człowieka z zmarłego powinna być śmierć całego mózgu (łac. mors biologica cerebri).
No ale jak to zwykle na tym świecie bywa podaż nie nadążała za popytem, więc presja na nowe naukowe odkrycia znowu wzrosła. "Oto już w 1971 r. Mohandas i Chou podali swoje kryteria (Minnesota Criteria :: LINK :: ), w których śmierć mózgu rozpoznawano tylko na podstawie badania klinicznego: badanie odruchów ograniczono do nerwów czaszkowych, a czas obserwacji skrócono do 12 h. Wskazali również tzw. „punkt bez odwrotu” (point of no return), okres procesu obumierania mózgu, po osiągnięciu którego następuje jego nieodwracalne uszkodzenie. Tym sposobem powstały pierwsze kryteria śmierci pnia mózgu. Prawne uregulowania pojawiły się najwcześniej w 1968 r. we Francji, w 1970 r. w USA, w 1971 r. w Finlandii, a najpóźniej w Japonii w 1996 r. i w Chinach w 2003 r.
Praktyka kliniczna wyprzedziła rozwiązania prawne i dla potrzeb transplantologii pobierano narządy od zmarłych w mechanizmie śmierci mózgowej już od początku lat sześćdziesiątych (w 1963 r. Guy Alexandre pobrał nerki, w 1967 r. Christiaan Barnard serce). Postępowanie takie pod warunkiem zgody rodziny zmarłego usankcjonowano we Francji w 1965 r., a wkrótce potem w USA. Obecnie w co najmniej 80 krajach spośród 187 należących do ONZ, w tym we wszystkich krajach Unii Europejskiej istnieją wytyczne w sprawie rozpoznań śmierci mózgu. Są to akty prawne w randze ustawy, rozporządzenia władz administracyjnych, standardy towarzystw naukowych, a nawet dekret królewski w Hiszpanii. W 55 krajach prawo dopuszcza pobranie narządów do transplantacji po stwierdzeniu śmierci mózgu." :: LINK ::
Widzimy zatem wyraźnie i to ponad wszelką wątpliwość, że to nie chęć uściślenia czy doprecyzowania definicji śmierci ale właśnie rozwój transplantologii wymuszał i nadal wymusza coraz to nowocześniejsze czytaj liberalne ich wersje.
Eldorado
Kiedy już uporano się z biurokratycznymi przeszkodami co do definicji śmierci tzn. kiedy już ponad wszelką wątpliwość ustalono, że to nie ustanie krążenia czy oddychania, nawet nie "śmierć" całego mózg a tylko jego fragmentu wystarczy aby potencjalny klient łatwiej mógł się cieszyć nowym sercem czy wątrobą, pojawiły się nowe widoki. Oto bowiem człowiek oddychający i z bijącym sercem w świetle prawa został uznany martwym a jego organa mogły stać się przedmiotem zainteresowania ludzi z branży. Pozostała tylko jedna kwestia - skąd brać legalnie takich życiodajnych martwych?
Tu z kolei postępowe argusowe oko badaczy od dawna już spoczywało na ciągle żyjących ale pozostających w różnych formach śpiączki pacjentach, zalegających w szpitalach i z którymi nie wiadomo było co właściwie robić a generującymi wyłącznie poważne koszty...
Specjaliści od śpiewu i mas
Pozostała oczywiście jeszcze niejedna drażliwa kwestia, a to choćby taka co zrobić z zacofanym ciemnogrodem, który może nie zrozumieć wyzwań nowoczesności i spróbuje ustawami zawrócić rozpędzony parowóz dziejów? Tutaj jak zwykle przyszło nieocenione Hollywood, które specjalnie na tę okazję stworzyło nowy gatunek filmowy tzw. thriller medyczny, a jednym z pierwszych był obraz "Coma" z 1978r. :: LINK :: który był właśnie ucieczką do przodu, wobec rosnącego społecznego oburzenia na niecne praktyki które jak trujący bluszcz oplotły transplantologów. Podobnież film "Ambulans" z 1990r. :: LINK ::
Kwestia dobrowolności
Kwestie podbierania organów do przeszczepów regulują nie tylko odpowiednie przepisy prawa różniące się w poszczególny krajach, ale również nakazy religijne. Przykładowo według polskiego prawa "większość narządów i tkanek do przeszczepienia pobiera się ze zwłok osób, które za życia nie wyraziły sprzeciwu na pobranie." :: LINK :: Ponieważ badanie tzw. zgodności tkankowej MHC :: LINK :: :: LINK :: to seria skomplikowanych testów które trwają, a tutaj liczy się każda minuta. Zatem czy badania potencjalnego nieboszczyka robi się zawczasu? No ale jak? Bez jego zgody? No i czy to jest etyczne?
Na koniec informuję, że Polsce w lutym 2017 roku Sejm uchwalił nowelizację ustawy "o pobieraniu, przechowywaniu i przeszczepianiu komórek, tkanek i narządów" która zmniejsza liczbę lekarzy orzekających o śmierci mózgowej z trzech do dwóch oraz zwiększona liczbę specjalizacji dopuszczonych do takiego orzekania z pięciu do siedmiu :: LINK :: Mam nadzieję, że wszyscy rozumiemy, że to jaskółka która zapowiada rychłe odkrycie jakiejś jeszcze "postępwoszej" definicji śmierci...
Post scriptum
Jest jeszcze jedna sprawa która wzbudzała i nadal wzbudza mój jaskółczy niepokój, a jest nią afera "Łowców skór" z 2002r. :: LINK :: Otóż próbuje nam się wmówić, że świetnie zarabiający dwaj lekarze dogadali się z dwoma pielęgniarzami, że w zamian za tzw. skóry czyli informacje o zmarłych pacjentach przekazane właścicielom zakładów pogrzebowych, będą od tych ostatnich dostawać jakieś drobne. No ale ponieważ marło zbyt mało pacjentów, łowcy uradzili, że będą wybranym ofiarom "pomagać" rozstać się z życiem. Wcześniej napisałem "drobne", bo ile mógł im odpalić im do podziału za jednego zmarłego właściciel zakładu pogrzebowego z pozyskanego zasiłku pogrzebowego :: LINK :: , czyli 200% średniego wynagrodzenia, które w Polsce w 2002r wynosiło 2133zł :: LINK :: . Czyli za dolę z 4266zł do podziału na czterech. Załóżmy, że zakład odpalał im aż 20% to daje 213,00zł na łebka. Zatem pozostaje nam tylko uwierzyć, że w tym procederze rozkręcili się tak, że te dwie stówy na łebka postanowili zabijać pacjentów...
No nie wiem, ale gdyby to było do podziału 100 000$ za wątrobę czy serce, byłoby to chyba bardziej wiarygodne, prawda?
............................................
Czw Lut 04, 2021 8:04 pm
|
|
|
Kabushi
Szarru-kin
::: 6193 :::
STEAM_0:0:11060447
wiek: 40
|
2021.03.23 Co powoduje wysokie ciśnienie tętnicze
Taka ciekawostka.
Jeżeli chcemy aby film zaczął odtwarzać się od jakiegoś konkretnego momentu do linku youtube dopisujemy takie coś "&t=XXXs" przy czym zamiast Xów wpisujemy ilość sekund np. dodanie do linka "&t=120s" spowoduje odtwarzanie filmiku od 120 sekundy.
............................................
Wto Mar 23, 2021 9:55 pm
|
|
|
Kabushi
Szarru-kin
::: 6193 :::
STEAM_0:0:11060447
wiek: 40
|
2023.08.30 Non-Contact Laser Ultrasound (NCLUS)
W skrócie: "NCLUS wykorzystuje laser impulsowy, który przekształca energię optyczną w fale ultrasonograficzne na powierzchni skóry za pomocą mechanizmów termoelastycznych. Laserowy wibrometr dopplerowski mierzy następnie pojawiające się fale ultrasonograficzne z wnętrza tkanki docierające do powierzchni skóry. (...) NCLUS może znaleźć zastosowanie w : obrazowaniu anatomicznym, elastografii kości, śledzeniu cech choroby, pozyskiwaniu obrazu wnętrza poprzez spalone lub traumatyzowane tkanki, urazy szyi, otwarte regiony chirurgiczne, opiekę neonatologiczną i tak dalej. (...)"
Czyli jak rozumiem zamiast wzbudzania bardzo silnego pola magnetycznego, a następnie mierzenia i interpretowania zmian które wywołuje jego interakcja z niektórymi atomami ciała, nowa metoda bazuje na użyciu do wywołania tożsamych efektów lasera impulsowego.
"(...)Urządzenie znacznie rozszerza możliwości diagnozowania i monitorowania chorób. Może na przykład zmierzyć wytrzymałość kości i określić stopień osteoporozy lub ryzyko złamań. Można go również wykorzystać do śledzenia postępu chorób, takich jak nowotwory, stany zapalne czy infekcje.
Diagnostyka ultradźwiękowa (ultradźwięki) to szeroko rozpowszechniona i bezpieczna metoda badania narządów wewnętrznych i tkanek człowieka, która wykorzystuje niewyczuwalne dla ucha fale dźwiękowe o wysokiej częstotliwości. Ultradźwięki pozwalają uzyskać obrazy różnych struktur ciała, takich jak serce, wątroba, nerki, naczynia krwionośne, mięśnie, stawy itp. Za pomocą ultradźwięków można także zmierzyć prędkość i kierunek przepływu krwi w tętnicach i żyłach, a także jak określić obecność lub brak zmian patologicznych w tkankach.
Tradycyjna metoda ultradźwiękowa ma jednak szereg wad i ograniczeń. Do zabiegu konieczne jest przyciśnięcie do skóry pacjenta specjalnego czujnika, który emituje i odbiera fale dźwiękowe. Może to powodować dyskomfort, ból lub ryzyko infekcji, zwłaszcza podczas badania wrażliwych lub uszkodzonych obszarów ciała. Ponadto jakość i dokładność uzyskanych obrazów zależy od wielu czynników, takich jak doświadczenie operatora, nacisk głowicy na skórę, kąt widzenia, właściwości tkanek itp. Wszystko to sprawia, że nie ma możliwości wykorzystania obrazów USG z wystarczającą pewnością do diagnozowania lub leczenia. monitorowanie chorób.
Laserowe urządzenie ultradźwiękowe (NCLUS) to obiecująca technologia w diagnostyce medycznej i terapii. Można nią badać różne grupy pacjentów, dla których tradycyjna metoda ultrasonograficzna nie jest odpowiednia lub niedostępna. Może wykonać na przykład zdjęcia pacjentów z oparzeniami lub urazami, z głębokimi uszkodzeniami tkanek już w trakcie operacji, wcześniaków wymagających intensywnej terapii, pacjentów z urazami szyi i kręgosłupa zakażonych chorobami zakaźnymi. Ponadto nowe urządzenie można stosować w terenie lub w odległych rejonach, gdzie nie ma dostępu do stacjonarnych aparatów USG." :: LINK ::
............................................
Sro Sie 30, 2023 11:47 pm
|
|
|
Kabushi
Szarru-kin
::: 6193 :::
STEAM_0:0:11060447
wiek: 40
|
Eutanazja czyli nie wspomagane samobójstwo
Eutanazja :: LINK :: pozbawienie (przez tzw. "osoby trzecie" - moje) życia osoby nieuleczalnie chorej i cierpiącej, na żądanie jej lub jej najbliższej rodzin. Dzielimy ją na bierną (czyli np. zaniechanie leczenia) i czynną.
Samobójstwo wspomagane :: LINK :: to działanie, w którym chory dokonuje aktu spowodowania śmierci z pośrednim udziałem lekarza.
Uporczywa terapia :: LINK :: "stosowanie procedur medycznych w celu podtrzymywania funkcji życiowych nieuleczalnie chorego, które przedłuża jego umieranie, wiążąc się z nadmiernym cierpieniem lub naruszeniem godności pacjenta. Uporczywa terapia nie obejmuje podstawowych zabiegów pielęgnacyjnych, łagodzenia bólu i innych objawów oraz karmienia i nawadniania, o ile służą dobru pacjenta." kluczowe najpewniej tutaj jest słowo "umieranie" niemniej nie wspomina się już tutaj o woli pacjenta. Gdzie indziej zaś czytamy: "w Holandii dotyczy to około 20 tys. osób rocznie, przy czym około 87% z nich nie jest w stanie wyrazić swojej woli, zaś około 13% było w stanie wyrazić swoją wolę, ale rozmowa na temat zaprzestania uporczywej terapii nie została przeprowadzona. Mając na uwadze cierpienie pacjentów, wielu holenderskich lekarzy uznaje procedurę „zaprzestawania utrzymywania pacjenta przy życiu” (ang. withholding of life-support) i „pozwalania na śmierć” za okrutną i nieakceptowalną" :: LINK ::
DNAR (DNR; ang. Do Not (Attempt) Resuscitat(ion)) :: LINK :: deklaracja podpisywana przez pacjenta przed operacją w przypadku jego prośby o niepodejmowaniu przez lekarzy resuscytacji w momencie zatrzymania u niego krążenia krwi lub oddechu. W przypadku podpisania DNAR resuscytacja nie jest podejmowana. Pacjenci decydują się na podpisanie deklaracji zazwyczaj przed ryzykowną operacją, która grozi śmiercią mózgu, śpiączką itp.
Zabójstwo na żądanie i pod wpływem współczucia :: LINK :: przestępstwo skutkowe, materialne polegające na pozbawieniu życia innego człowieka na jego żądanie i pod wpływem odczuwanego względem niego współczucia (art. 150 § 1 kk). W wyjątkowych wypadkach sąd może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary lub nawet odstąpić od jej wymierzenia (art. 150 § 2 kk).
Pytania:
- co to jest cierpienie i jak je obiektywnie mierzyć?
- czy cierpienie jest potrzebne?
- co ludzie i dalej ludzkość mają z cierpienia?
- czy eutanazja jest ekologiczna?
- czyj głos jest ważniejszy : pacjenta czy najbliższej rodziny?
- czy taki pacjent może się rozmyślić a jeśli tak to do którego momentu?
- co zrobić jeśli rozmyśli się po podaniu zastrzyku? A może ktoś już zadbał aby przypadkiem do takich ekscesów nie doszło? Fajnie jakby na Tłiterze albo Instagramie opowiedział o problemach z tym związanych.
- co to znaczy "dojść wraz z pacjentem do przekonania, że nie istnieje żadna rozsądna alternatywa rozwiązania istniejącej sytuacji" :: LINK :: przecież wprawny negocjator od naiwnego z bólem zęba niejedno może uzyskać...
- co to za specjalista będzie rozmawiał w w/w okolicznościach np. z 10 letnim dzieckiem. W jaki sposób "dojdą wspólnie do przekonania"?
- czy wobec nieuniknioności śmierci etyczne jest podtrzymywanie życia pacjenta w stanie wegetatywnym, przewidzianego na potencjalnego przyszłego dawcę narządów? Co wtedy z godnością pacjenta?
- czy rodzina w/w pacjenta może partycypować w zyskach ze sprzedaży narządów? Kto będzie decydował o podziale zysków?
- co rodzina pocznie gdy lekarz powie, że organy są potrzebne natychmiast i nie ma czasu na jakieś tam żale i dodatkowe procedury, bo stan pacjenta i tak jest beznadziejny? No albo wręcz odwrotnie, że organy nie są potrzebne ad hoc, ale będą potrzebne dopiero za dwa miesiące i dziadek/babcia musiałby się jeszcze tak ze dwa miesiące pomęczyć albo pobyć, w bezsensownym ze punktu widzenia postępu stanie wegetatywnym, żeby szczęśliwie sfinalizować transakcję?
- czy lekarze do takich procedur wybierani są losowo czy preferuje się wykwalifikowanych w rzemiośle ekspertów-fascynatów.
- jeśli losowo to czy będzie można powołać się na klauzulę sumienia czy tk jak w przypadku mordowania nieurodzonych dzieci będzie można wywalić go z pracy wyrokiem niezwisłych sądów?
- czy rodzina będzie mogła dochodzić odszkodowania za zbyt przewlekłe zabijanie dziadka?
- czy ci lekarze będą wykonywać swoje zlecenia z pasją, znawstwem i miłością?
- czym różnią się lekarze wykonujący eutanazję od lekarzy podających zastrzyki fenolu w niemieckich obozach zagłady?
- czy do pozbawiania życia pacjentów konieczny jest lekarz czy już wystarczy np. ratownik medyczny po kursie u pana Owsiaka?
- czy jeśli taki lekarz wyśle na tamten świat kilkaset pacjentów i nagle mu się coś odwidzi to czy będzie mógł zaprzestać procederu powołując się np. na wypalenie zawodowe?
- jak i o czym z takim wypalonym 'eutanazjatorem' będzie rozmawiał psycholog?
- czy należy ratować samobójcę, dajmy na to czternastolatka?
- czy powstanie film albo serial TV (np. "Królowe eutanazji") nakręcony dajmy na to przez Agnieszkę Holland o tym jak, dajmy na to, żydowski lekarz/lekarka z poświęceniem, pasją, znawstwem i w pocie czoła skrócił litościwie cierpienia 10 000 Niemców? No i czy takie dzieło będzie mogło liczyć na Oskara czy będzie musiało aspirować tylko do pomniejszych nagród jakiś festiwali filmów niezależnych? Czy przewidziane będą ograniczenia wiekowe a jeśli tak to na jakiej podstawie?
- Poniżej drobna próbka 'szalonego postępu, nowoczesności i róbta co chceta' dostępnego bez ograniczeń w liberalnych mediach wolnościowych:
Ciekawe co się robi w głowie zdrowego dorosłego po takiej dawce wolności nie mówiąc o dzieciach, nastolatkach, osobach zaburzonych czy zwyczajnie zagubionych?
- "zakończyć życie pacjenta lub pomóc mu w samobójstwie z zachowaniem wymogów właściwej opieki medycznej." :: LINK :: - w Auschwitzu ten aspekt na pewno kulał, no ale od czego jest postęp... Jak to kiedyś w ciemnocie bywało 'primum non nocere' czy jakoś tak?
............................................
Sob Wrz 23, 2023 10:26 pm
|
|
|
|
Strona 1 z 1
|
| |
Nie możesz pisać nowych tematów
Nie możesz odpowiadać w tematach
Nie możesz zmieniać swoich postów
Nie możesz usuwać swoich postów
Nie możesz głosować w ankietach
|
|
|
|
