Kiedyś grałem w takiego dość śmiesznego moda do Unreal. Nie pamiętam nazwy, ale wszystko w nim było rysunkowe. Nie była to typowa cartoonowa mapa, jednak co mnie w niej zafascynowało, to przepastny czarny kosmos wokół, zaś na środku stała baza kosmiczna. Najciekawsza jednak była nie sama lokalizacja moda, ale cudowna feeria świateł, cieni i półcieni. Ci co znają możliwości engine'a Unreal, doskonale wiedzą, że akurat oświetlenie tam było dopracowane w największych szczegółach.
   Kiedy zagrałem w fm_playzone, skojarzenie mi się nasunęło od razu. Wprawdzie Half-Life nie może się poszczycić takimi zaawansowanymi możliwościami, jednak autor tej mapy postanowił wydobyć z niej wszystko co możliwe jeśli chodzi o oświetlenie.
   Jak to w przypadku map typu fun bywa, o fabule możemy zapomnieć, gdyż ona po prostu nie istnieje. Jeśli natomiast dodam, że mapka jest typową rozwalanką deathmachową bez żadnego wysadzania ani ratowania zakładników, to o stworzeniu nawet jakiejś wyimaginowanej fabuły możemy po prostu zapomnieć. Tu się liczy tylko liczba zabitych przeciwników. Biegając po mapie przyjrzałem się jej dokładnie i generalnie mogę ją zakwalifikować do jakiegoś futurystycznego stołu bilardowego. Oczywiście podobnie jak w mapach typu rats, jesteśmy na tej mapie maleńkimi pionkami, zaś wszystko wokół jest większe od nas. Mamy zatem rozmaite platformy przerzucające nas błyskawicznie na drugi koniec mapy, mamy rozmaite odbojniki po których obijamy się jak piłeczki, no i mamy wspaniale kolorowe oświetlenie. Jeśli ktoś grał kiedykolwiek w futurystyczne mapku w Unreal Tournament, poczuje się tutaj jak w domu. Skacze się wysoko, leci daleko, a pod nogami bardzo często zieje przestrzeń, zatem źle wymierzony skok kończy się dla nas oczekiwaniem na kolejny respawn. Nie wiem, czy takie obijanie się można zaliczyć do interaktywności, ale umówmy się, że tej interaktywności nie ma.
   Mapa posiada ograniczenia broni i to znaczne. Generalnie o broni możecie zapomnieć, nic się tu nie kupuje. Na początku rundy startujecie z shotgunem i Desert Eaglem i to wam musi wystarczyć, bowiem o podniesieniu porozrzucanej broni także zapomijcie, chyba że pozbędziecie się jakiegoś zbędnego ciężaru doczepionego do biegających broni w osobie przeciwnika. Mapka jest bardzo mała, a ponieważ często się ginie przez źle obliczony skok, rundy są szybkie i krótkie. Powiem od razu, że ta mapa jest naprawdę trudna, skakanie wcale nie jest takie proste, jak na przykad w UT. Szybko nas wybija, ale i szybko opadamy.
   Mapkę polecam na małe otrzeźwienie na przykład pomiędzy assault i siege, a zapewniam was, że gracze na serwerze na pewno nie zasną.